HET NIEUWE FLESVAARTUIG
Het vaartuig, in Amsterdam ontworpen en gebouwd door Fons om de Atlantische Oceaan in recordtijd over te steken (zie 'Vorige Projecten 1985/1995 Draagvleugelschip), werd in een grote werkplaats in Antwerpen omgebouwd tot een meer handelbaar schip.
Het was een werk dat drie jaar in beslag zou nemen. Fons demonteerde de negen meter brede vleugels en verving de zware 1000 pk motor door een lichte 85 pk machine. Deze drijft door middel van een Linde hydraulische pomp en motor de schroefas aan. Het was de eerste maal dat een vaartuig met dergelijke aandrijving een oceaan ging bedwingen.
De machinekamer bevindt zich aan de achterzijde van de fles. Daarboven bevindt zich de kleine stuurkuip. Het was de bedoeling de lange oceaanovertocht met behulp van aan twee masten bevestigde Chinese jonkzeilen te realiseren. Die werden later echter vervangen door een ra met vierkant zeil. Om het vaartuig stabiel te maken werd een kiel met daarin 1000 kg lood aangebracht. De stabilisatievinnen werden voor het vertrek gedemonteerd; de complexe elektronica kon problemen veroorzaken.
De Fles is gemaakt uit zes mm staalplaat en de hals is gevormd uit een sterk met epoxy versterkt laminaat. De kroonkurk werd later vervangen door een uit epoxyschuim en polyester vervaardigde kurk.
 |  |
| Een zicht op de fles (kroonkurk, stabilisatievinnen) |
 |
De Flesvorm is voornamelijk gekozen voor zijn stroomlijn die een optimale zeewaardigheid waarborgt. Bovendien maakt het ludieke karakter van de Fles het vaartuig zeer geschikt voor promotionele activiteiten.
Fons besteedt zoals altijd grote aandacht aan de veiligheid en zeewaardigheid van het geheel. De stevige constructie van de romp en de zorgvuldig ontworpen onderdelen moeten aan alle situaties het hoofd kunnen bieden. |