15 oktober2008
14 oktober 2008
Beste vrienden
Alles wel aan boord bij Fons en Kee. Zij hebben zich bijna een jaar stil moeten houden zodat ze een lijvig boek, Zes keer is genoeg, over hun leven en reizen konden schrijven. Het samenstellen van het boek was een tijdrovend en moeilijk werk door de grote hoeveelheid beschikbare tekst die terug gebracht moest worden tot een leesbaar geheel. Daar zijn ze in geslaagd. Het is ook de bedoeling het boek in andere talen uit te geven.
Het ‘Flesvaartuig’ heeft nu een mooie ligplaats gekregen bij de Antwerpse Yachtclub in het Kempisch dok in Antwerpen. In november varen Fons en Kee met de fles over de rustige binnenwateren naar Amsterdam; een hele verandering met de soms huizenhoge golven op de Atlantische Oceaan. Ze gaan daar hun boek voorstellen.
Fons en Kee hebben niet alleen fantastische herinneringen aan de zeereis met de fles maar ook aan hun verblijf in Afrika. Het lange wachten op de ‘kinderbrieven’ die nooit zijn gekomen, gaf hun de gelegenheid in Senegal, Mali, Burkina Faso en Ghana veel leuke en behulpzame mensen te ontmoeten. Meestal waren ze zeer arm en wisten dikwijls niet of ze ’s avonds iets te eten zouden hebben. Dat in schrille tegenstelling met de bemanningen van soms over de weg razende airconditioned en vaak bij luxe restaurants geparkeerde Land Rovers van hulporganisaties. Een prachtig voorbeeld van directe daadwerkelijke hulp vonden we bij de ‘Vrienden van Burkina Faso’ ( www.vrienden van burkinafaso.be ) die in dat droge, barre land al talrijke waterpompen hebben geplaatst. Ze zijn eenvoudig en werken mechanisch zodat ze vrijwel geen onderhoud nodig hebben. Prachtig om te zien hoe die pompen een centrale plaats in de dorpjes hebben ingenomen. Gedaan met het drinken van besmet water uit plassen en riviertjes. Een project waar niets aan de ‘strijkstok’ blijft hangen en waarvan de beruchte ‘overhead’ kosten minimaal zijn en verantwoord worden.
In al die jaren van trans-Atlantische reizen hebben Fons en Kee ook een belangrijke veranderingen zien ondergaan wat de oceaanfauna en flora betreft. De oceaan oversteken tot 1983 vonden plaats in wateren zo rijk aan vis dat ze dag nacht door rijen vissen werden vergezeld; vooral dorado’s en haaien. Dat was nu niet meer het geval; de oceanen zijn op een industriële manier voor een groot gedeelte leeg gevist. De grenzen van de groei zijn al lang bereikt!
Fons en Kee maken nu plannen om nog andere reizen te ondernemen. De volgende jaren zullen zij waarschijnlijk geen grote oceaanreizen ondernemen maar speciale tochten op het land gaan ondernemen.